Porto

Porto, weliswaar de tweede stad van Portugal, maar nog een onbeschreven blad. Voor mij tenminste, maar niet voor al die andere toeristen die er rondlopen. Wat dat betreft kan het zich meten met Amsterdam. Slechts 240 duizend inwoners, maar naar mijn idee veel meer toeristen. Porto was de eerste halte van een tiendaags reisje naar Portugal dat ik met René maakte. Misschien een onbeschreven blad, maar achteraf handhaaft de stad zich met gemak in de top-10 van mooie steden die ik ooit heb gezien. Ooit was ik ook voor de eerste keer in Italië, en trof daar een sfeer aan die ik daar later eigenlijk nooit meer heb ervaren, maar wel in mijn herinnering vaag is achtergebleven. Die sfeer is nu nog volop in Porto aanwezig. Gezellig, geurig en rommelig, maar heel elegant gelegen aan weerskanten van de Douro, die diep is uitgesleten, waardoor de stad veel steile smalle straatjes heeft. Portugal is het land van de mozaïekjes en de tegeltjes. Veel huizen en kerken zijn ermee bekleed, waardoor de stad een heel kleurige aanblik krijgt. Het treinstation is alleen al daarom de moeite waard. Ook de boekhandel Ello is daardoor de moeite waard, maar er stond zo’n lange rij, dat we daar niet meer aan toe zijn gekomen. Beide kanten van de stad zijn verbonden met een brug van twee verdiepingen, ontworpen door Eiffel en bij elkaar gehouden met een op de Eiffel-toren lijkende constructie. De bovenverdieping is voor de metro en voetgangers. De benedenverdieping voor auto’s, voetgangers en de springers die met collectebusjes rondlopen en als tegenprestatie naar beneden springen.

Meer foto's op:  http://www.flickr.com/photos/140378231@N02/albums/72157698398517322